Niedopasowanie potrzeb w zakresie umiejętności do ich podaży występuje w UE również w wymiarze geograficznym. Prawnie zagwarantowana swoboda przepływu pracowników nie jest czynnikiem wystarczającym do osiągnięcia względnej równowagi na rynku pracy w wymiarze przestrzennym. W efekcie współistnieją obszary o wysokim wzrostem gospodarczym zgłaszające niedobory w zakresie umiejętności oraz regiony z permanentnie utrzymującymi się wysokimi wskaźnikami bezrobocia. Nowe miejsca pracy pojawiają się w branżach wschodzących, lecz w tym przypadku brakuje wykwalifikowanych pracowników posiadających kwalifikacje dostosowane do wymagań stanowisk związanych najczęściej z nowoczesnymi technologiami. Przedstawiony stan nierównowagi może występować nie tylko w wymiarze zawodowym, ale również w warunkach niskiej mobilności geograficznej, co z kolei jest zauważalną cechą europejskiego społeczeństwa.