Obecnie zbyt dużym uproszczeniem byłoby definiowanie regionów peryferyjnych jako obszarów oddalonych od centrów aktywności gospodarczej i trudno dostępne pod względem komunikacyjnym. Coraz większe znaczenie w rozwoju działalności gospodarczej zyskują czynniki nieprzestrzenne, dlatego też region peryferyjny powinien być opisany przez szeroki zakres cech przestrzennych i nieprzestrzennych. Wzrost gospodarczy pozostanie przestrzennie niezrównoważony, ale interwencja publiczna powinna doprowadzić do tego, że mieszkańcy regionów peryferyjnych także odnosić będą korzyści z rosnącej koncentracji bogactwa w nielicznych miejscach (inclusive development). Celem działań władz publicznej powinno być dążenie do spójności terytorialnej pojmowanej w kategoriach dynamicznego i funkcjonalnego procesu.