We współczesnym zglobalizowanym świecie istnieje bardzo duże zapotrzebowanie na proponowanie najbardziej skutecznych rozwiązań, stanowiących odpowiedź na problemy społeczne, gospodarcze, polityczne. Monografia prezentuje proces wykorzystania doświadczeń Unii Europejskiej w prowadzeniu polityki spójności w Ameryce Łacińskiej, na przykładzie Mercosur. Unia Europejska stawiana jest często jako punkt odniesienia w innych częściach świata ze względu na jej zaawansowanie w procesach integracyjnych oraz doświadczenie w prowadzeniu działań w wielu obszarach. Zarówno kraje nienależące do Unii Europejskiej jak i inne organizacje międzynarodowe uczą się analizując sukcesy oraz błędy popełniane przez inne organizacje. Starają się dzięki temu zastosować najodpowiedniejsze metody prowadzenia działań na swoich terytoriach. Polityka spójności (regionalna) UE jest polityką o znaczeniu strategicznym, która wspomaga procesy integracyjne, ma na celu wyrównywanie szans rozwojowych i posługuje się kompleksowym instrumentarium prawnym i finansowym stwarzając możliwości rozwoju regionów i poszczególnych państw UE. Ten swoisty „model” stał się inspiracją dla innych. W monografii scharakteryzowano politykę spójności UE (jako źródło transferu)oraz przedstawiono te elementy jej polityki, które zostały przeniesione do organizacji integracyjnej jaką jest Mercosur.