W pracy na przykładzie zlewni (cieku wodnego) Skórzynki, zlokalizowanej w obrębie Poznańskiego Obszaru Metropolitalnego, podjęto próbę wyznaczenia najkorzystniejszego wariantu ochrony przed powodzią, suszą i deficytem wody poprzez poprawę zdolności retencyjnych zlewni przy użyciu metody AHP. W analizie przyjęto cztery kryteria określające warunki osiągnięcia celu nadrzędnego (społeczno-ekonomiczne, retencyjne, środowiskowe, społeczne) oraz trzy alternatywne rozwiązania (zbiornik małej retencji, zabiegi agrotechniczne, systemy zagospodarowania wody deszczowej.

Na podstawie przeprowadzonych analiz wykazano, że najlepszym rozwiązaniem prowadzącym do poprawy retencyjności zlewni są zabiegi agrotechniczne, które powinny być priorytetowo traktowane w programach adaptacji do zmian klimatycznych.