Relacja pomiędzy liczbą wakatów a bezrobociem, przedstawiona na podstawie krzywej Beveridge’a, wykazała, iż na unijnym rynku pracy nastąpił wzrost nieefektywności funkcjonowania mechanizmu dopasowań w porównaniu z okresem sprzed kryzysu. Krzywa Beveridge’a przesunęła się w prawo, co oznacza, że mógł się ukształtować nowy krótkookresowy punkt równowagi rynkowej, charakterystyczny dla okresu spowolnienia gospodarczego, determinowany w znacznej mierze przez czynniki realne o charakterze niecyklicznym. Przyczynami występującego niedopasowania na rynku pracy UE są głównie niewłaściwe przygotowanie zawodowe pracowników, stosunkowo sztywne ramy prawne regulujące funkcjonowanie polityki rynku pracy, a także niska mobilność wewnątrzunijna mieszkańców.